Mollie

Hulpverlening, het gaat om jouw.

Ik wilde hierbij stukje schrijven over hulpverlening.
Voor de meeste die het hier lezen (zelfs ikzelf nog soms) is het raar om dit om een pro-ana site te zien.
Ik wil eigenlijk vooral aangeven dat het soms allebei belangrijk is in je leven en dat het (ook al werkt het in je hoofd soms niet zo) wel belangrijk is om de hulpverlening een kans te geven.
Wat wel belangrijk is om bij stil te staan is dat als je hulp krijgt, bij bijvoorbeeld Psy-q of een interne opname vorm in een kliniek, dat het iets is dat bij jouw als persoon past.
Ik heb bijvoorbeeld liever geen mannelijke hulpverleners. Dit had ik de eerste keer aangegeven, maar toen kreeg ik bij de tweede intake toch een man.
Ik ben toen helaas niet meteen weggegaan en had de pech dat deze man erg vreemd was en ben een half uur beledigd en heb vreemde kleinerende opmerkingen aan moeten horen.
Ik had op dat moment geen idee hoe te reageren, maar ben er daarna niet meer heen gegaan en het heeft me een jaar gekost voor ik het weer durfde te proberen ergens anders.
Erna gelukkig ergens terecht gekomen waar ze wel luisterden naar wat ik aangaf en waar ze ook zeggen dat ik me goed moet voelen bij de aangeboden hulp.
In mijn geval is een geheel herstel geen reële optie, daarvoor speelt alles al te lang, maar het doel is dat het wat makkelijker wordt iedere dag.

Belangrijk is dat je hulp krijgt en een doel hebt waar jij je in kan vinden. Geheel van je eetstoornis af komen of juist het leefbaar maken ervan, het zijn allebei belangrijke doelen

Als je hulp zoekt, durf dan gewoon aan te geven wat jij wilt en als het niet klikt, vraag om een andere hulpverlener. Je hebt het meeste kans dat het gaat lukken, als je je goed voelt bij degene met wie je praat.
Durf ook gewoon eerlijk te zijn, als je iets niet lukt geef het aan, dan kan er een andere manier worden bedacht. De hulp is er om jouw te helpen immers.
Ik hoop dat iedereen hier die hulp krijgt de vorm krijgt die bij hun past en iedereen veel succes ook.

Groetjes Mollie

Terug